„1 listopada 1944 r. 838 polskich uchodźców, z czego 733 to dzieci, zostało wysłanych do obozu dla uchodźców około 2 km na południe od miasta. Obóz był wykorzystywany jako obóz internowania dla cudzoziemców na początku II wojny światowej. Obóz miał nawet polską szkołę podstawową (do 1949 r.) i polskie gimnazjum (do 1946 r.). Oczekiwano, że osada będzie rozwiązaniem tymczasowym, ale wraz z okupacją Europy Środkowej, w tym Polski, przez Związek Radziecki i późniejszym narzuceniem reżimów komunistycznych po zakończeniu wojny, uchodźcy pozostali w obozie do 1949 r., kiedy to zostali naturalizowani.
W 1951 r. obóz był wykorzystywany przez ponad 900 uchodźców z Europy Środkowej i Wschodniej.
W 2004 roku społeczność polska w Nowej Zelandii świętowała 60. rocznicę swojego istnienia, a w 2009 roku odbyły się obchody 65. rocznicy, podczas których gościem honorowym miał być były prezydent Polski Lech Wałęsa. W 2017 roku lokalne muzeum otworzyło nową wystawę opowiadającą historię doświadczeń uchodźców w Nowej Zelandii.”
źródło tekstu: https://en.wikipedia.org/wiki/Pahiatua
źródło zdjęcia: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Photo_of_Pahiatua,_and_Life_at_the_Camp_(10806515755).jpg
.jpg){kind=link}
Warto przeczytać
https://pl.wikipedia.org/wiki/Dzieci_z_Pahiatua