„Santa Rosa to osiedle oddalone 10 kilometrów od miasto León de los Aldamas w środkowym Meksyku, stolicy stanu Guanajuato, w którym w 1943 r. znalazło schronienie 1432 polskich uchodźców, głównie kobiet i dzieci, ewakuowanych ze Związku Sowieckiego.
W wyniku ustaleń poczynionych w 1942 r. między gen. Władysławem Sikorskim a Manuelem Avilą Camacho, prezydentem Meksyku, rząd meksykański zaoferował chęć przyjęcia grupy polskich obywateli, którzy po ewakuacji ze Związku Sowieckiego przebywali w obozach uchodźców w Persji i Indiach. (..)
Należąca do rządu polskiego administracja obozu, dzięki m. in. pomocy materialnej i rzeczowej od amerykańskich instytucji charytatywnych, uruchomiła 16 sierpnia 1943 r. Publiczną Szkołę Powszechną w Santa Rosa, w której w 1944 r. naukę pobierało 527 uczniów, w tym 323 dziewcząt i 204 chłopców. W budynku szkoły powszechnej mieściło się również przedszkole dla kilkudziesięcio-osobowej grupy najmłodszych dzieci. Późną jesienią 1943 r. rozpoczęto kształcenie młodzieży na kursach gimnazjalnych, w których w 1944 r. uczestniczyło 59 uczniów. Najważniejszą placówką opiekuńczą w Santa Rosa był Zakład Wychowawczy im. gen. Władysława Sikorskiego. Przebywało w nim 265 dzieci pozbawionych opieki rodzicielskiej. Wsparcie kadrowe dla administracji obozu w opiece nad dziećmi stanowiły polskie siostry zakonne ze Zgromadzenie Sióstr Świętego Feliksa z Kantalicjo, przybyłe z Chicago. Ważną rolę w organizacji życia edukacyjnego w obozie odegrał również ks. Józef Jarzębowski. ”
źródło tekstu: https://szlakinadziei.ipn.gov.pl/sn/wystawy/miejsca/91960,Santa-Rosa.html
źródło zdjęć: https://sybir.bialystok.pl/sybiracy-w-meksyku-opowiesc-o-santa-rosa/
Warto przeczytać
https://archiwum.pan.pl/images/wydawnictwa/Meksyk_internet_katalog_wystawy_Dzieci_Syberii.pdf