Karabasz

Karabasz – miasto około 100 km. na zachód od Czelabińska, przy drodze do Jekaterinburga. Polscy zesłańcy trafili do Karabasza już po pierwszych deportacjach 10 kwietnia 1940 roku. Skierowani zostali do pracy, w jednej 5 kopalni miedzi lub przy piecu hutniczym do jej wytopu. Zesłańcy zakwaterowani zostali w starych, drewnianych barakach. Powstały obóz o charakterze zamkniętym bardzo szybko powięszkał się,  w ciągu kilku miesięcy liczył już około 2 tysięcy osób. Przymusowi robotnicy do pracy mieli 2 kilometry. Narażeni  byli na ekstremalne warunki atmosferyczne: latem dokuczał upał, zimą mróz.

Obecnie znajduje się tutaj „Pomnik Polaków zesłanych do Karabasza w latach 1940-1941”, który został  odsłonięty 14 listopada 2005 roku. Inicjatorami jego budowy byli m.in. pan Artur Woźniakowski oraz Edward Kuczyński- zesłańcy do Karabasza w latach 1940-1941. Na dole pomnika umieszczone są tabliczki z informacjami o Polakach zesłanych do Karabasza.