Mikulińce osiedle typu miejskiego w rejonie trembowelskim obwodu tarnopolskiego, 18 km na południe od Tarnopola, nad rzeką Seret na Podolu. Wzmianki o tej historycznej miejscowości pojawiają się już w tekstach źródłowych datowanych na XI wiek. Kiedy przywileje miastu nadawał w 1595 roku król Zygmunt III, w Mikulińcach istniał już zamek obronny wzniesiony przez Annę z Sieniawskich Jordanową. Potem na tej ziemi panowały słynne polskie rody – Koniecpolskich, Sieniawskich, Lubomirskich, Rejów. Czasy świetności miasteczko przeżyło pod koniec XVIII wieku kiedy to Ludwika Potocka, wdowa po hetmanie wielkim koronnym – Józefie Potockim, wybudowała barokowy kościół pod wezwaniem Trójcy Przenajświętszej. Świątynia zamieniona po wojnie na magazyn nawozów została odremontowana i w tej chwili jest jedną z najcenniejszych pamiątek po byłych mieszkańcach tej ziemi.
Przez wieki żyli tutaj Polacy.Na przykościelnym cmentarzu zachowało się wiele zabytkowych pomników i tablic nagrobnych, świadczących o zamożności mikulinieckich obywateli. Po wojnie większość naszych rodaków została przesiedlona stąd na Dolny Śląsk.