Łokacze to osiedle typu miejskiego leżące na terenie obecej Ukrainy. Miasto jest siedzibą stolica rejonu w obwodzie wołyńskim. W czasach II RP Łokacze należały do gminy Chorów powiatu horochowskiego województwa wołyńskiego. Żydzi stanowili 70% mieszkańców, oprócz nich mieszkali tu także Ukraińcy i Polacy. Po wybuchu wojny w 1939 roku Łokacze znajdowały się pod okupacją sowiecką. 23 czerwca 1941 roku miejscowość znalazła się pod okupacją niemiecką. Żydowskich mieszkańców miasta zamknięto w getcie, które zostało zlikwidowane 13 września 1942 roku (rozstrzelano 1350 osób). Po wydarzeniach z 11 lipca 1943 roku (kulminacja rzezi wołyńskiej – tego dnia UPA zamordowała kilka tysięcy Polaków) Łokacze stały się miejscem schronienia dla miejscowej ludności. Niemcy zwerbowali do policji 27 Polaków. Istniała także tolerowana przez nich samoobrona. Oba oddziały wraz z Niemcami broniły miasteczka oraz partolowały okolicę. Ustalono, że zabiły one 26 Ukraińców. Łokacze w czasach rzezi wołyńskiej dwa razy stały się obiektem napadów UPA. Pierwszy akt agresji wydarzył się 17 września 1943 roku – zabito wtedy 14 osób, zabrano także lekarstwa i środki opatrunkowe z apteki. W styczniu i lutym 1944 wraz z wycofującymi się Niemcami większość Polaków ewakuowała się do większych ośrodków. 13 czerwca 1944 roku na Łokacze ponownie napadły oddziały UPA zabijając nieznaną liczbę ludzi.
Ofiary zbrodni UPA pochowano na miejscowym cmentarzu.
Źródła:
- https://pl.wikipedia.org
- http://www.nawolyniu.pl
- http://wolyn.freehost.pl