Bielin to wieś leżąca około 10 km na północny wschód od Włodzimierza, która przed II Wojną Światową była zamieszkiwana prawie wyłącznie przez Polaków.
Od lipca 1943 roku Bielin stał się jednym z ważniejszych ośrodków polskiej samoobrony na terenie Wołynia. Dowódcą bielińskiej siły zbrojnej składającej się z około 200 ludzi był Jan Wyszomirski „Mirek”. Z Bielinem był też związany operujący w okolicy oddział AK ppor. Władysława Cieślińskiego „Piotrusia”. Oba oddziały przyczyniły się kilkukrotnie do odparcia ataków UPA.
W centrum Bielina, w pobliżu świątyni prawosławnej (dawniej katolickiej kaplicy) znajdują się 4 zbiorowe mogiły, w których pochowano 32 żołnierzy 27 Wołyńskiej Dywizji AK poległych w starciach z UPA w 1943 roku. Większy cmentarz żołnierzy dywizji znajduje się pod lasem. Na cmentarzu tym oprócz mogił żołnierzy AK znajdują się groby mieszkańców okolicznych wsi: Radowicz, Chylinówki i Kalinówki – zamordowanych przez UPA. Oba cmentarze urządzono w 1992 roku staraniem kombatantów AK z Hrubieszowa. Obecnie cmentarzem opiekują się harcerze z Horodła oraz funkcjonariusze Nadbużańskiego Oddziału SG z placówek SG w Skryhiczynie, Horodle i Hrubieszowi.